خدمات کشاورزی کاج کلاردشت
"اولین دارنده جواز فروش سموم از جهاد کشاورزی در کلاردشت"

 
تاريخ : ۱۳۸۹/۱۱/۲۶

شیلات و پرورش طیور

از فعالیت های مربوط به شیلات در کلاردشت می توان از 4 واحد پرورش و تکثیر آبزیان نام برد که در کلاردشت و مرزن  ابزیانی همچون ماهی آزاد، قزل آلا، رنگین کمان می پردازد. سایر واحد های شیلات به بخش خصوصی تعلق دارند.

در کلاردشت صید آبزیان بیشتر جنبه تفریحی دارد و کسی از این طریق امرار معاش نمی کند. اداره محیط بانی کلاردشت با دریافت روزانه 14000 ریال پروانه صید ماهی قزل آلا در رودخانه های کلاردشت را صادر می کند. این مبلغ برای صید در دریاچه ولشت و برای مدت یکسال به 4000 ریال کاهش می یابد.

در کلاردشت همچنین پرورش طیور به صورت سنتی رایج است و اغلب خانوارها دارای تعدادی مرغ و خروس هستند که نیاز خانوار به تخم مرغ از این طریق تامین می شود و عرضه مازاد آن به بازار نیز به تامین درآمد آنها کمک می کند. مرغداری سنتی نیز در کلاردشت در قالب چندین واحد مستقر در دهستان های مختلف رو به گسترش است. این واحد ها عبارتد از: 3 واحد مرغداری در کلاردشت با ظرفیت اسمی – هر دوره بهره برداری- 25000 قطعه مرغ گوشتی، 6 واحد مرغداری با ظرفیت اسمی 130000 قطعه تخم گذار و گوشتی در بیرون بشم، 8 واحد مرغداری جمعا با ظرفیت اسمی 150000 قطعه در کوهستان. از مجموع واحد های دارای پروانه بهره برداری چند واحد فعال قالبل شناسایی است که از جمله می توان از 3 واحد کلاردشت، 2 واحد فعال در کوهستان به مرکزیت طویر نام برد. به غیر از این موارد سایر واحد ها هنوز فعال نشده و بهره برداری از آنها مطابق ظرفیت های پیش بینی شده، تحقق نیافته است. همه این واحدها به بخش خصوصی تعلق دارند.

علاوه بر این زنبور داری نیز در مقیاسی محدود در کلاردشت وجود دارد که میزان فعالیت و تولید آن اندک است، زیرا علیرغم برخورداری کلاردشت از طبیعت غنی و پر گل و گیاه به دلیل سرمای نسبتا زیاد منطقه، سرمایه گذاری در حرفه زنبور داری را نا مطمئن می نماید.

 

برخی اصطلاحات دامداری در کلاردشت

 

  • بره زنی : برای دوشیدن گوسفندان شیرده آنها را در محوطه ای جمع می کنند و گوسفندان را یکی یکی به معبری تنگ هدایت می کنند. یک یا دو چوپان در گذرگاه خروجی گوسفند را گرفته و می دوشند و سپس رها می کنند و با گوسفندان بعدی نیز چنین می کنند. کسی که گوسفندان را به معبر خروجی هدایت می کند بره توده می گویند.
  • دَدوش : روزی معین که همه  دامداران – گوسفن داران- در محل مرتع و سرای گوسفندان جمع می شوند و به دوشیدن گوسفندان خود به هر تعداد که باشد، اقدام می کنند. هر دامدار شیر گوسفندان خود را در ظرف هایی جدا از دیگران نگه می دارد. آنگاه فرد با سوادی میزان شیردهی گوسفندان هر دامدار را با مقیاس ظرفی که اصطلاحا قاشق نامیده می شود اندازه گیری و ثبت می کند تا در روز سرکشی مورد محاسبه قرار گیرد.
  • سره کشی : سره کشی در روزی مشخص برگزار می شود و طبق آن هر دامدار به نسبت مقدار شیر گوسفند خود سهمی از روغن حیوانی خود مجموعه دامها را به خود اختصاص می دهد. این نسبت که قبلا در دَدوش به مقیاس قاشق تعیین و ثبت شده، تقسیم می شود. سره کشی در واقع پایان یک همیاری سنتی نزد دامداران است و پس از آن دام ها مجددا تفکیک می شوند و هر دامدار عهده دار تعلیف و بهره برداری از دام خود خواهد بود.
  • شیرواره : نوعی همیاری روستایی متشکل از چند خانوار که هر روز شیر دام اعضای گروه به یکی از خانوار ها داده می شود و این واگذاری در روزهای بعد بین سایر اعضا در گردش می باشد تا هر بار شیر کافی

 برای تهیه لبنیات در اختیار خانوارها قرار گیرد.

 

 

 



ارسال توسط Admin

اسلایدر